فقط
تصویر موهاش و خونی که روی تشک صورتیش ریخته بود و آوار
این کودک محکوم به مرگ غزه ای نیست، این طفل معصوم بالاشهری تهرانیست.
یعنی که نه تنها توی بساط زندگی همه مهمان هستیم و هیچ کس مالک زندگیش نیست.
که هیچ شهر و دهری هم مالک صلح و جنگ خودش نیست.
ما بالاخره وارد جنگ شدیم. جنگ کوره ایست که خاک و ماسه روح را شیشه می کند.
یک کارگاه شیشه گری زیبا دعوتیم.
و نتانیاهو گفت هیچ جنگی رایگان نیست.
کریستال تراش، قیمتی است. دلم روشن است . دلم خوش است به من هم نصیبی خواهد رسید، خدا کند کم نباشد.
احساس سربلندی می‌کنم.
واسه اینکه اگر صدای حمله و پدافند می‌شنویم؛ چون درد و غم مظلومان عالم رو داریم درک می‌کنیم. حتی ما دهه هفتادی‌ها که جنگ ندیده‌ایم.
و حالا با وعده صادق ۳، همه‌مون با هم داریم خوشحالی می‌کنیم.
الحمدلله
الحمدلله
من هم اون صحنه ها رو که دیدم گریه کردم.
زمان جنگ، ازین چیزا زیاد دیدیم.
خدا کنه وعده الهی تحقق پیدا کنه و مستضعفینی که قراره وارثین زمین بشن، به حق شون برسن
سلام
اونایی که شعار نه غزه نه لبنان سرمیدادن بفرمایند تحویل بگیرن.
وقتی از همسایت نتونی محافظت کنی قطعا نفربعدی خودتی.
وقتی میگفتیم حمایت ماازسوریه فقط به خاطر اینه که داعش وارد ایران نشه ،مسخره میکردندوقضاوت نابجا
هرچی بشه پیروز این میدان ماییم ✔️
حلاج وشانیم که از دار نترسیم...
مجنون صفتانیم که در عشق خداییم...
دست حق پشت و پناهتون بستگی جانم...
تندرست باشید و التماس دعا...