ترک ترک

سلام

ارتباطاتم از گنج ارزشمندترن برام. البته ارتباطات حقیقیم.

بهترین ارتباطی که در جهان با خودم و دیگری پیدا کردم در میان کلمات بود. در اینجا 

و از دست دادن چیزی که اینجا پیدا کردم خیلی دردناک تر از از دست دادن صد و  ده بیست گرم طلایی بودکه روزی اشتباهی انداختم توی سطل زباله شهرداری...

نوشتن بخشی از بودنم را تشکیل میده. بخش فرادست بودنم رو.

با این حال

مدتی ریاضت کشانه دوری می کنم تا  ارتباطات از دست رفته رو و خودم رو بیشتر جستجو کنم. 

پیش از این بارها اینجا را ترک کرده ام. گاهی از سر اجبار به یک ترک.

گاهی از سر یک ترک که لطف و صفای اینجا را در نظرم صفر کرد

گاهی برای ترکی همیشگی

گاهی هم برای بهتر  پیدا کردن چیزی ترکش کردم

روزی هم ترک کردن را ترک خواهم کرد....

امروز فقط دلتنگم و امیدوار و منتظر 

و توی دفترم پرواز می کنم به امید روزی که اینجا را بهتر به دست بیاورم...ارتباطات اینجا را 

 

 

خیلی دوستتون دارم، شناس و ناشناس شما حضورهای  دوردست رو

 

بعد نوشت: چه بار غمی از روی دلم سبک کردید....در حیرتم که این همه غم ؟ این همه وابستگی؟؟؟